3 Eylül 2011 Cumartesi

AŞKIN RENGİ

kızıl'a...





"Bu bir lisân-ı hafîdir ki ruha dolmakta,
Kızıl havâları seyret ki akşam olmakta..." Ahmet Haşim









Sabah…

Güneş doğuyor ve sen kıpkızıl gökyüzüyle aklıma düşüyorsun…

Cut geçiş;

Hemen yanına geliyorum, uzanıyorum, sessizce, sen uyuyorsun…

Akşam…

Güneş batıyor ve sen kıpkızıl gökyüzüyle aklıma düşüyorsun…

Mix geçiş;

Gökyüzünün kızılı kaybolurken karşımda sen beliriyorsun….

Gece…

Saçlarının kızılıyla gökyüzünün kızılı karışıyor birbirine…

Superpose;

Aklımda gökyüzünün kızılıyla saçlarının kızılı birlikte…

Ve tüm kızıllıklar yitip giderken, karanlığa fade olurken, ruhumda bir bilme hali doğuyor; kalbimde kelimeler beliriyor:

Cg;

Sen benim kızıl rüyamsın; her sabah seninle doğuyorum ve her akşam senle batıyorum…

Sonuç;

Her gece mağaramıza gelip uyuma sebebim… alice, beyaz tavşan ne kadar bağlıysa birbirine biri olmazsa diğeride olmayacağından ve elbette bir hikayede olamayacağından ve bir deli atlar tavşan deliğine değil mi?

Sen alice oluyorsun ben tavşan ve bazen sen tavşan ben alice…

iyi ki öyle yoksa anlatacak bir hikayemiz olmazdı değil mi?

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder